انواع سازه های فضاکار

سازه فضاکار به چند مدل مختلف تقسیم بندی می شود که هر کدام بسته به نیاز یک طرح مورد استفاده قرار می گیرد. در بخشی از عناصر سازه فضاکار تعریف شده است.
شبکه های تخت سازه فضاکار
به ترکیب یک سیستم یک یا چند وجهی با لایه های واحد شبکه گفته می شود. شبکه مسطح ترکیبی از یک دو وجهی که با تیر های واحد متصل شده است می باشد . شبکه های تخت می توانند یک ، دو و یا چند لایه باشند . ولی بیشتر به صورت دو لایه مورد استفاده قرار می گیرد . شبکه های دو لایه از دو صفحه موازی که به وسیله عناصری به هم متصل گردیده اند تشکیل می شوند. یک نمونه استفاده از این شبکه ها در آشیانه هواپیما ها است.در شبکه های دو لایه طویل برای جلو گیری از کمانش از شبکه های سه لایه استفاده می شود.
نکته دیگری که در طراحی شبکه های دو لایه و سازه های فضاکار باید در نظر گرفت این است که برای توزیع بهتر نیرو و کششی شدن آن ستون ها در داخل شبکه قرار می گیرند و به چند گره متصل می شوند. و بهتر است برای توزیع منظو نیرو در سازه در اطراف کنسول داشته باشیم.
چلیک ها در سازه ی فضاکار
به شبکه ای که در یک جهت دارای انحنا باشد چلیک می گویند. این سازه بیشتر برای پوشش سطوح مستطیلی دالان مانند استفاده شده و بعضاً فاقد ستون می باشد و روی لبه های چلیک که به تکیه گاه متصل است قرار می گیرند.
چلیک ها دارای محور می باشند .
اتصالات چلیک یک لایه ، اتصالات صلب می باشد .
چلیک ها اغلب ترکیبی و تیر کمری نقش ترکیب کردن چلیک ها به یکدیگر را بازی می کنند.

برای مطالعه مزایای سازه فضاکار ها  کلیک کنید